sobota, 15 grudnia 2012

czwartek, 13 września 2012

Nowe przepisy dotyczące pomocy psychologiczno-pedagogicznej


Organizacja pomocy psychologiczno - pedagogicznej 
w świetle nowego rozporządzenia MEN 
w roku szkolnym 2012/2013

Procedury postępowania w zakresie organizacyjnym.

Pomoc psychologiczno-pedagogiczną organizuje pedagog i psycholog szkolny oraz zespół ds. pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
  (MEN z dnia 17 listopada 2010 r. DZU. Nr 228, poz. 1487, Dz. U. Nr 228, poz. 1490)



1) Dyrektor szkoły powołuje zespół dla ucznia, niezwłocznie po   otrzymaniu odpowiednio:

a)    orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego,
b)    orzeczenia o potrzebie indywidualnego rocznego przygotowania przedszkolnego,
c)     orzeczenia o potrzebie nauczania indywidualnego,
d)     opinii poradni psychologiczno-pedagogicznej lub poradni specjalistycznej.
e)     informacji nauczyciela lub wychowawcy grupy wychowawczej o tym, że uczeń potrzebuje pomocy.

2) Podmiotami oddziaływań zespołów ds. pomocy psychologiczno-pedagogicznej będą uczniowie:

·        szczególnie uzdolnieni,
·        niepełnosprawni,
·        niedostosowani społecznie,
·        zagrożeni niedostosowaniem społecznym,
·        ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się,
·        z zaburzeniami komunikacji językowej,
·        z chorobami przewlekłymi,
·        z doświadczeniami sytuacji kryzysowych lub traumatycznych,
·        z niepowodzeniami edukacyjnymi,
·        zaniedbani środowiskowo,
·        z trudnościami adaptacyjnymi związanymi z różnicami kulturowymi.

3) W skład zespołu wchodzą:

a)    nauczyciele
b)    wychowawcy grup wychowawczych
c)    specjaliści prowadzących zajęcia z uczniem (logopeda, terapeuta, nauczyciel specjalny)
d)    rodzice (mogą uczestniczyć w pracach zespołu).

4) Kompetencje członków zespołu:

a) koordynator (wychowawca)

  • koordynuje i integruje pracę w zakresie pomocy psychologiczno-pedagogicznej w czasie zajęć edukacyjnych, pozalekcyjnych oraz pozaszkolnych;
  • informuje nauczycieli zajęć edukacyjnych o potrzebach, trudnościach i możliwościach ucznia;
  • informuje o przyjętych zasadach pracy z uczniem i egzekwuje ich realizację;
  • integruje zespół klasowy z uwzględnieniem uczniów objętych pomocą psychologiczno-pedagogiczną;
  • współpracuje z rodzicami uczniów.

b) nauczyciel zajęć edukacyjnych

  • wspiera wychowawcę klasy w działaniach na rzecz koordynacji pracy w zakresie pomocy psychologiczno-pedagogicznej;
  • dostosowuje program nauczania, wymagania, kryteria i formy oceniania oraz metody pracy do potrzeb ucznia;
  • pozyskuje od nauczycieli zajęć edukacyjnych informacje o funkcjonowaniu ucznia w klasie szkolnej, jego sukcesach i porażkach;
  • integruje działania nauczycieli wokół potrzeb i problemów ucznia;
  • uwzględnia w codziennej pracy zasady pracy z uczniem;
  • monitoruje stosowanie zasad pracy z uczniem na zajęciach edukacyjnych.

c) specjaliści (logopeda, terapeuta, psycholog, pedagog)

  • przeprowadzają diagnozę zaburzeń (mowy);
  • tworzą indywidualny program pracy z dzieckiem z zaburzeniami (mowy);
  • realizują program pracy kompensacyjno-korekcyjnej;
  • informują wychowawcę klasy oraz nauczycieli zajęć edukacyjnych o etapie terapii, efektach i trudnościach ucznia;
  • diagnozują indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne uczniów;
  • realizują różne formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej;
  • prowadzą zajęcia terapii indywidualnej lub grupowej.
  • współpracują z rodzicami ucznia w realizacji celów edukacyjnych i terapeutycznych.

5) Do zadań zespołu należy:

a)    ustalenie zakresu, w którym uczeń wymaga pomocy psychologiczno-pedagogicznej z uwagi na indywidualne potrzeby rozwojowe, edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne, w tym szczególne uzdolnienia;
b)    określenie zalecanych form, sposobów i okresu udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej;
c)    planowanie, koordynowanie i ewaluacja pomocy psychologiczno-pedagogiczną udzielanej uczniowi;
d)    ustalanie wymiaru godzin;
e)    opracowanie indywidualnych programów edukacyjno-terapeutycznych dla uczniów posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego;
f)      opracowanie planu działań wspierających dla uczniów posiadających opinię psychologiczną lub zgłoszonych do pomocy przez nauczyciela lub wychowawcę;
g)    dokonanie oceny efektywności pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielanej uczniowi oraz pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole w danym roku szkolnym;
h)    podejmowanie działań mediacyjnych i interwencyjnych w sytuacjach kryzysowych;
i)       zakładanie i prowadzenie karty indywidualnych potrzeb ucznia.

6) Harmonogram pracy zespołów:

    a) pierwsze spotkanie (niezwłocznie po otrzymaniu opinii,   orzeczenia, informacji o potrzebie, że uczeń wymaga opieki psychologiczno-pedagogicznej)

  • analiza opinii, orzeczenia lub uzasadnienia informacji o potrzebie udzielenia pomocy uczniowi oraz zlecenie dodatkowych badań służących np. wieloaspektowej ocenie funkcjonowania ucznia

   b) drugie spotkanie (po ustaleniu przez dyrektora szkoły form, sposobów i okresu udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiaru godzin, w którym poszczególne formy będą realizowane)

  • opracowanie planu działań wspierających ucznia lub indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego

  c) trzecie spotkanie (przed opracowaniem arkusza organizacji, tj. do 31 marca w roku szkolnym lub po zakończeniu danej formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej, ewentualnie po otrzymaniu wniosku rodziców lub nauczyciela)

  • ocena efektywności form pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielonej w danym roku szkolnym.

7) Dokumentacja pracy zespołu:

Dokumentację pracy stanowić będą opracowania będące efektem pracy zespołu oraz pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole:

a)     karty indywidualnych potrzeb uczniów (KIPU),
b)     indywidualne programy edukacyjno-terapeutyczne (IPET) określa:

·        zakres dostosowania wymagań edukacyjnych wynikających z programu nauczania do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości ucznia;
·        rodzaj i zakres zintegrowanych działań nauczycieli i specjalistów prowadzących zajęcia z uczniem;
·        formy i metody pracy z uczniem;
·        formy, sposoby i okres udzielania uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej
·        wymiar godzin, w którym poszczególne formy będą realizowane;
·        działania wspierające rodziców oraz zakres współdziałania z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, specjalistycznymi, placówkami doskonalenia nauczycieli, organizacjami pozarządowymi, oraz instytucjami działającymi na rzecz dziecka i rodziny;
·        zajęcia rewalidacyjne i resocjalizacyjne oraz inne odpowiednie ze względu na indywidualne potrzeby ucznia;
·        zakres współpracy nauczycieli i specjalistów z rodzicami ucznia.

c)     plany działań wspierających (PDW) zawiera:

·        cele do osiągnięcia w zakresie, w którym uczeń wymaga pomocy psychologiczno-pedagogicznej;
·        działania realizowane z uczniem w ramach poszczególnych form pomocy i sposobów udzielania uczniowi pomocy psychologiczno- pedagogicznej;
·        metody pracy z uczniem;
·        zakres dostosowania wymagań edukacyjnych wynikających z programu nauczania do indywidualnych potrzeb ucznia;
·        działania wspierające rodziców;
·        zakres współdziałania z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, poradniami specjalistycznymi, organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.

d)    inne dokumenty, na przykład karty oceny efektywności zajęć, protokoły ustaleń będących wynikiem podejmowanych mediacji czy interwencji, kwestionariusze wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia, itp.

8) Po każdym spotkaniu zespół przedstawia kartę dyrektorowi   szkoły.

9) Szkoły i placówki dla każdego dziecka, któremu udzielana jest pomoc psychologiczno-pedagogiczna, zakładają indywidualną teczkę, w której gromadzona jest dokumentacja badań i czynności uzupełniających 
(w szczególności prowadzonych przez specjalistów). Do takiej teczki dołączyć należy również kartę indywidualnych potrzeb ucznia.

10) Karta indywidualnych potrzeb ucznia może być dokumentem pozwalającym na zachowanie ciągłości oddziaływań w zakresie pomocy psychologiczno-pedagogicznej przy przechodzeniu ucznia przez kolejne etapy edukacyjne oraz w przypadku przejścia ucznia do innego przedszkola lub szkoły. Po zakończeniu nauki lub w momencie zmiany przez ucznia przedszkola lub szkoły kopia karty pozostaje we wspomnianej wyżej dokumentacji, a jej oryginał otrzymują rodzice ucznia. Jeśli rodzice ucznia wyrażą zgodę, wówczas dyrektor szkoły przekazuje kopię karty do nowej szkoły, do której uczeń został przyjęty.

sobota, 10 marca 2012

Formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej





Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne:


- organizuje się dla uczniów z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi lub specyficznymi trudnościami w uczeniu się, czyli z dysleksją rozwojową: w formie dysleksji, dysortografii lub dysgrafii,
liczba uczestników na zajęciach nie może być większa niż 5 uczniów,

- zajęcia prowadzą nauczyciele i specjaliści posiadający kwalifikacje z zakresu terapii pedagogicznej,
godzina zajęć trwa 60 minut – w uzasadnionych przypadkach zajęcia mogą być prowadzone w czasie krótszym niż 60 minut, przy zachowaniu ustalonego dla ucznia łącznego czasu tych zajęć,

- w klasach I-III szkoły podstawowej najważniejszym celem zajęć jest rozpoznanie i usuwanie przyczyn trudności w uczeniu się dziecka, w tym ryzyka trudności specyficznych, a więc usprawnianie funkcji spostrzegania wzrokowego, funkcji słuchowej, orientacji przestrzennej, koordynacji wzrokowo-ruchowej, funkcji motorycznych; wyrównywanie braków w zakresie edukacji polonistycznej i matematycznej oraz rozwijanie pozytywnej motywacji do pracy,

- w klasach IV-VI szkoły podstawowej, w gimnazjum i szkole ponadgimnazjalnej celem zajęć jest głównie stworzenie możliwości wszechstronnego rozwoju umysłowego, psychicznego i społecznego uczniom z utrudnieniami rozwojowymi, umożliwienie uczniom opanowania podstawowych umiejętności czytania i pisania, wyrównywanie braków w wiadomościach i umiejętnościach będących przyczyną trudności szkolnych oraz przezwyciężanie skutków niepowodzeń szkolnych, tj. trudności w czytaniu, pisaniu i liczeniu, a także ich emocjonalnych i społecznych konsekwencji.

Zadania psychologa i pedagoga szkolnego





Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana uczniowi w szkole polega na:

  1. rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb
      rozwojowych i edukacyjnych  

  1. rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych wynikających
      w szczególności:

·        z niepełnosprawności;
·        z niedostosowania społecznego;
·        z zagrożenia niedostosowaniem społecznym;
·        ze szczególnych uzdolnień;
·        ze specyficznych trudności w uczeniu się;
·        z zaburzeń komunikacji językowej;
·        z choroby przewlekłej;
·        z sytuacji kryzysowych lub traumatycznych;
·        z niepowodzeń edukacyjnych;
·        z zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową ucznia i jego rodziny, sposobem spędzania czasu wolnego, kontaktami środowiskowymi;
·        z trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą.


Pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest organizowana i udzielana we współpracy z:

  1. rodzicami uczniów;
  2. poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi;
  3. placówkami doskonalenia nauczycieli;
  4. innymi przedszkolami, szkołami i placówkami;
  5. organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.
 Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w szkole jest udzielana z inicjatywy:

  1. ucznia;
  2. rodziców ucznia;
  3. nauczyciela, wychowawcy grupy wychowawczej lub specjalisty, prowadzącego zajęcia z uczniem;
  4. poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej;

W szkole pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana uczniom w formie:

  1. zajęć rozwijających uzdolnienia;
  2.  zajęć dydaktyczno-wyrównawczych;
  3. zajęć korekcyjno-kompensacyjnych;
  4. zajęć logopedycznych;
  5. socjoterapeutycznych oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym;
  6. zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu oraz planowaniem kształcenia i kariery zawodowej;
  7. porad i konsultacji.

Do zadań pedagoga i psychologa w szkole należy ponadto:

  1. prowadzenie badań i działań diagnostycznych dotyczących poszczególnych uczniów;
  2. diagnozowanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych;
  3. wspieranie mocnych stron uczniów;
  4. minimalizowanie skutków zaburzeń rozwojowych;
  5. zapobieganie zaburzeniom zachowania oraz realizacja rożnych form pomocy psychologiczno-pedagogicznej w środowisku szkolnym i pozaszkolnym poszczególnych uczniów;
  6. prowadzenie terapii indywidualnej i grupowej.

wtorek, 21 lutego 2012

Pomoc psychologiczno-pedagogiczna

 Czym jest pomoc psychologiczno-pedagogiczna?

Jest to obszar pracy psychologa, pedagoga bezpośrednio związany z pracą z drugim człowiekiem, którego zdrowie jest nadrzędnym celem każdego procesu pomagania.
Profesjonalna pomoc odbywa się w oparciu o uzgodniony kontrakt zawierający jasno sformułowane cele oraz warunki udzielania i otrzymywania pomocy.

Celem pomocy psychologiczno - pedagogicznej nie jest rozwiązanie problemu, lecz wsparcie, edukowanie i ulga w cierpieniu oraz znalezienie kilku realnych, dostępnych wspomaganemu rozwiązań, które będzie on gotowy wprowadzić w życie.

Cele pomocy psychologiczno - pedagogicznej:

- wspieranie w rozwoju
- diagnoza i niwelowanie zaburzeń
- wspomaganie szeroko rozumianego zdrowia psychicznego

Kiedy korzystać z pomocy psychologiczno - pedagogicznej?

Jeśli zauważymy:

- niepokojące zachowanie dziecka
- trudności w nauce
- zakłócenia w relacjach z rówieśnikami
- kłopoty osobiste
- stres
- niezdecydowanie związane z wyborem Gimnazjum