Motywacja – jest to stan gotowości istoty rozumnej do podjęcia określonego działania, to wzbudzony potrzebą zespół procesów psychicznych i fizjologicznych określający podłoże zachowań i ich zmian.
Zdaniem psychologów motywacja w dużym stopniu nabywana jest wraz z rozwojem człowieka.
Jeśli mamy motywację do jakiegoś działania, to ona pociąga nas do jego realizacji, jeśli zaś jej nie mamy to owe działanie, które nie przynosi nam satysfakcji, jest nieefektywne i go nie podejmujemy.
Warunki skutecznej motywacji
Cel powinien być:
• atrakcyjny,
• możliwy do osiągnięcia,
• dostosowany do wieku i możliwości,
• osiągalny w krótkim czasie lub możliwy do osiągnięcia
w krótkich etapach cząstkowych (w przypadku celów dalekosiężnych),
• wzbudzać pozytywne myślenie poprzez wiarę w jego osiągnięcie,
• nastrajać optymistycznie.
Z motywacją nieodzownie wiąże się pozytywne myślenie, czyli potrafię, mogę, umiem...
Pozytywne myślenie
•
Najważniejsze elementy pozytywnego myślenia to:
• - wiara we własne siły
• - możliwości
• - wytrwałość
.
Zasady pozytywnego myślenia
1. Nie wyolbrzymiaj swoich problemów. Uwierz, że w rzeczywistości są mniejsze niż Ci się wydaje.
2. Nie stwarzaj sobie sam nowych problemów. Przemyślane decyzje pomogą Ci się przed nimi obronić.
3. Uwierz w siebie. To ty decydujesz, co przyniesie Ci nowy dzień.
Typy ludzi
Optymista
Zauważa przede wszystkim pozytywne strony życia. Wierzy w lepszą przyszłość. Widzi wyjście z każdej sytuacji. Wierzy w życzliwość ludzi i osiągnięcie szczęścia. Niepowodzenie postrzega, jako początek zmiany i naprawy. Z porażki wyciąga wnioski, jak wygrywać. Planuje przyszłość, wyznacza sobie cele, wierząc w ich osiągnięcie. Skupia się na działaniu, jest, więc aktywny, to sprzyja rozwojowi.
Pesymista
Dostrzega głównie ujemne strony życia. Ma negatywną wizję przyszłości. Twierdzi, że niewiele może zmienić. Widzi wszystko w czarnych barwach. Widzi klęskę, ale nie podejmuje działań naprawczych. Porażka utwierdza go w przekonaniu, że może być tylko gorzej. Nie wierzy w pozytywne zmiany. Koncentruje się na możliwych porażkach, nie podejmuje działań, jest bierny, nie sprzyja to rozwojowi i zmianie nastawienia do życia.
DEKALOG DLA RODZICÓW
I WYCHOWAWCÓW
I WYCHOWAWCÓW
1. Nie upokarzaj dziecka, bo ono, tak jak ty, ma silne poczucie własnej godności.
2. Staraj się nie stosować takich metod, których sam w dzieciństwie nie akceptowałeś.
3. Pozwalaj dziecku dokonywać wyboru najczęściej jak możesz.
4. Jeśli zachowałeś się wobec dziecka niewłaściwie, przeproś je i wytłumacz się. Nie bój się utraty autorytetu – dziecko i tak wie, kiedy popełniasz błędy.
5. Nigdy nie mów źle o dziecku, szczególnie w obecności innych osób.
6. Nie mów „zrobisz to, bo tak chcę” – jeżeli musisz czegoś zabronić, zawsze to uzasadnij.
7. Jeśli wydajesz polecenia dziecku, staraj się nie stać nad nim i mówić z góry swego autorytetu.
8. Nie musisz być za wszelką cenę konsekwentny, nie musisz być w zgodzie z innymi dorosłymi przeciw dziecku, jeżeli wiesz, że oni nie mieli racji.
9. Gdy nie wiesz, jak postąpić, pomyśl, jak ty poczułbyś się, będąc dzieckiem.
10. Staraj się być czasem adwokatem własnego dziecka.
„Konwencja o prawach dziecka” przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne ONZ 20.11.1989 r.
